تاریخچه شبکه های کامپیوتری
در سال 1957 نخستین ماهواره، یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا پرتاب شد. در همین دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابرقدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابر قدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران جنگ سرد به سر می برد. وزارت دفاع امریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا(ARPA) را تاسیس کرد. یکی از پروژه های مهم این آژانس تامین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود. در همین سال ها در مراکز تحقیقاتی غیر نظامی که بر امتداد دانشگاه ها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود. در آن زمان کامپیوترهای MAinFrame از طریق ترمینال ها به کاربران سرویس می دادند. در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت. در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد. این شبکه آرپانت نامگذاری شد. در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز برقرار گردید.
در سال 1970 شرکت معتبر زیراکس یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تاسیس کرد. این مرکز در طول سال ها مهمترین فناوری های مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این نظر به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است. این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکه های کامپیوتری پیوست. تا این سال ها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال 1927 به عموم معرفی شد. در این سال شبکه آرپانت مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود. در سال 1927 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.
در این سال ها حرکتی غیر انتفاعی به نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان گذار آن بوده اند، مشغول توسعه روش های اتصال کاربران ترمینال ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوتر ها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند. آنان با طراحی تجهیزات واسط برای مینی کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه کامپیوتری را ساختند. تا سال ها نمونه های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکه ها ایفا می کرد. نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.
روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا می شد و ارتباط کاربران را برقرار می کرد. اما در سال 1976 نرم افزار جدیدی به نام Hermes عرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه می داد تا از طریق یک ترمینال به صورت تعاملی مستقیما به سیستم MERIT متصل شوند. این، نخستین باری بود که کاربران می توانستند در هنگام برقراری ارتباط از خود بپرسند: کدام میزبان؟
از وقایع مهم تاریخچه شبکه های کامپیوتری، ابداع روش سوئیچینگ بسته ای یا Packet Switching است. قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری یا Circuit Switching برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد. اما در سال 1974 با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP از مفهوم Packet Switching استفاده گسترده تری شد. این پروتکل در سال 1982 جایگزین پروتکل NCP شد و به پروتکل استاندارد برای آرپانت تبدیل گشت. در همین زمان یک شاخه فرعی بنام MILnet در آرپانت همچنان از پروتکل قبلی پشتیبانی می کرد و به ارائه خدمات نظامی می پرداخت. با این تغییر و تحول، شبکه های زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه متصل شدند و آرپانت به اینترنت تبدیل گشت. در این سال ها حجم ارتباطات شبکه ای افزایش یافت و مفهوم ترافیک شبکه مطرح شد.
مسیر یابی در این شبکه به کمک آدرس های IP به صورت 32 بیتی انجام می گرفته است. هشت بیت اول آدرس IP به شبکه های محلی تخصیص داده شده بود که به سرعت مشخص گشت تناسبی با نرخ رشد شبکه ها ندارد و باید در آن تجدید نظر شود. مفهوم شبکه های LAN و شبکه های WAN در دهه 70 میلادی از یکدیگر تفکیک شدند.
در آدرس دهی 32 بیتی اولیه، بقیه 24 بیت آدرس به میزبان در شبکه اشاره می کرد.
در سال 1983 سیستم نامگذاری دامنه ها (Domain Name System) به وجود آمد و اولین سرویس دهنده نامگذاری (Name Server) راه اندازی شد و استفاده از نام به جای آدرس های عددی معرفی شد. در این سال تعداد میزبان های اینترنت از مرز ده هزار عدد فراتر رفته بود.
شبکه کامپیوتری چیست؟
به دو یا چند کامپیوتر که با هدف استفاده مشترک از منابع سخت افزاری و نرم افزاری با استفاده از یک رسانه فیزیکی به همدیگر متصل می شوند شبکه گفته می شود.
مزایای استفاده از شبکه های کامپیوتری
- اشتراک گذاری اطلاعات و منابع نرم افزاری و سخت افزاری
از مهمترین و اصلی ترین اهداف شبکه های کامپیوتری به اشتراک گذاری منابع نرم افزاری و سخت افزاری است که منجر به کاهش چشمگیر هزینه های یک مجموعه می شود.
- صرفه جویی در زمان
شبکه های کامپیوتری بسیاری از موجودیت هایی را که دارای ماهیت نرم افزاری هستند را میتوانند ارسال کنند که در صورت عدم وجود شبکه این موجودیت ها نیز باید به صورت فیزیکی ارسال می شدند.
- قابلیت اطمینان
در یک شبکه کامپیوتری امکان آسیب به مرسوله یا موجودیت ارسالی شما وجود ندارد چرا که موجودیت شما در سرورذخیره شده و در دفعات و ساعت های مختلف میتوان دوباره ارسال کرد.
- کاهش هزینه
شبکه های کامپیوتری علاوه بر صرفه جویی در زمان هزینه های یک سازمان یا اداره را تا حد چشمگیری کاهش می دهند به عنوان مثال در یک واحد اداری با 20 نفر کارمند مقرون به صرفه نیست که برای هر کارمند یک پرینتر تهیه شود بنابراین با استفاده از شبکه کامپیوتری میتوان منابع سخت افزاری را به اشتراک گذاشت تا علاوه بر صرفه جویی در زمان به کاهش هزینه ها نیز کمک کند.
- شبکه کامپیوتری، دوست دار طبیعت
با استفاده از شبکه کامپیوتری و به وجود آمدن شبکه جهانی اینترنت، اطلاعات در هر ساعت از شبانه روز و در هر جای دنیا در این بستر منتشر می شوند بنابراین با کمک این بستر از مصرف زیاد کاغذ و به دنبال آن نابودی جنگل ها جلوگیری می شود.
- قابلیت توسعه
یک شبکه کامپیوتری می تواند تا تعداد بسیار زیادی توسعه پیدا کرده و تعداد زیادی کامپیوتر در این شبکه به هم اتصال پیدا کند. به عنوان مثال با استفاده از یک شبکه کامپیوتری کارمندان چند شعبه در شهرهای مختلف میتوانند به راحتی با یکدیگر در ارتباط باشند.
بیشتر بخوانید: تقسیم بندی شبکه های کامپیوتری
وظایف متخصصین شبکه
یک شبکه کامپیوتری ستون فقرات ارتباطات شرکت های بزرگ و کوچک می باشد بنابراین در صورت از کار افتادن این شبکه به دنبال آن بسیاری از کسب و کارها از کار می افتد.
مهمترین ویژگی یک متخصص شبکه توانایی حل مشکلات به وجودآمده در شبکه به صورت سریع و خلاقانه می باشد.
متخصصین این عرصه از سخت افزارها و نرم افزارهای موجود در یک شبکه نگهداری و پستیبانی می کنند و برای پیشگیری از اختلالات احتمالی وضعیت سیستم های موجود را مانیتورینگ و ارزیابی می کنند همچنین درصورت بروز مشکل در شبکه آن ها را آنالیز کرده و راهکارهای کاربردی را برنامه ریزی می کنند.
در بسیاری از سیستم ها کارشناسان شبکه مسئول امنیت شبکه و سیستم ها می باشند و با ارائه یک راهکار از حملات سایبری و دزدی های اطلاعاتی جلوگیری میکنند.
از وظایف معمول متخصصین شبکه آموزش استفاده صحیح از سیستم ها می باشد و جزئیات فنی پیچیده سیستم ها را به زبانی ساده و قابل فهم به سایر افراد غیر متخصص توضیح می دهند. متخصصان این عرصه ممکن است به عنوان مدیر شبکه در یک سازمان یا اداره خدمت کنند و در تمامی ایام آمادگی برطرف کردن مشکلات احتمالی به وجود آمده را دارند.
عناوین شغلی در شبکه های کامپیوتری:
- مدیر شبکه (Network Administrator)
مدیران شبکه مسئول حفظ و نگهداری شبکه و همچنین برقراری شبکه می‌باشند. آنها حساب‌های کاربری را ایجاد کرده فایل‌ها و فولدرها و سایر منابع را بر روی کامپیوترها و سرورها مدیریت میکنند و مشکلات موجود در شبکه را برسی و تصحیح می کنند.
بسته به اندازه سازمان وظایف یک مدیر شبکه می تواند متفاوت باشد، در یک شرکت کوچک تمامی امور مربوط به شبکه به عهده مدیران شبکه می باشد در صورتیکه در سازمان ها و شرکت های بزرگ چند تکنسین کامپیوتر تحت نظارت مدیر شبکه مشغول به فعالیت می باشند بنابراین مدیر شبکه در سطوح بالاتر و تخصصی تر و تکنسین ها در سطوح فنی پایین تر مشغول به فعالیت هستند.
- مهندس شبکه (Network Engineer)
یک مهندس شبکه گروه‌های مختلف شبکه‌های کامپیوتری را طراحی و مدیریت می‌کند و وظایفی همانند نصب و راه اندازی تجهیزات ارتباطی شبکه را بر عهده دارند.
همچنین مهندسین شبکه به عنوان معمار شبکه شناخته شده و با کمک فناوری اطلاعات در شبکه کامپیوتری شرکت ها شرایطی را فراهم می کنند تا تمامی کارکنان قادر به استفاده از شبکه باشند.
مهندسین شبکه باید قادر به تجزیه و تحلیل داده های موجود در شبکه باشند و توانایی درک و تعیین نیازهای سخت‌افزاری و کابل کشی شبکه ساختمان را نیز داشته باشند و مراقب عملکرد کارمندان در سطح شبکه بوده و شبکه را مانیتور کنند.
- مدیر سیستم های اطلاعاتی (Information Systems Administrator)
مدیر سیستم های اطلاعاتی در زمینه طراحی، پشتیبانی و نگهداری زیرساخت فناوری اطلاعات با سازمان‌ها و شرکت‌ها همکاری می‌کند همچنین در زمینه ارزیابی استراتژیک و در ارزیابی و پیشنهاد خدمات، تجهیزات شبکه و پروژه‌ها کمک می‌کند و در سطح مدیریتی دستورالعمل و کمک به ارائه برنامه‌های کاربردی آی تی را ارائه می‌دهد.
- تکنسین شبکه (Network Technician):
تکنسین شبکه کامپیوترهای موجود در شبکه را سرویس دهی کرده و مشکلات آنها را برطرف می کند، تکنسین های شبکه با اصول و مبانی شبکه های کامپیوتری آشنا بوده و سیستم عامل های مختلف را می شناسند و نرم افزارهای کاربردی موجود بر روی کامپیوتر کاربران را نصب و آپدیت می‌کند. مشکلات اولیه شبکه که در سطح کلاینت‌ها ایجاد می‌شود را رفع می کند. تجهیزات اداری کاربران مانند پرینتر، اسکنر، دستگاه کپی و … را نصب و راه‌اندازی و مشکلات آنها را برطرف می‌کند. اصولاً تکنسین‌های شبکه اغلب از نظر سطح شغلی در رده پایین‌تری نسبت به سایر مشاغل شبکه قرار دارند و برای متخصص شبکه‌های کامپیوتری به نوعی دروازه ورود به این حرفه می‌باشد.
سایر مشاغل شبکه‌های کامپیوتری:
- مهندس امنیت شبکه
- برنامه‌نویس کامپیوتر
- مهندس کامپیوتر
- مدیر پایگاه داده
- مدیر وب سایت
- محقق اپراتور کامپیوتر
- متخصص تعمیرات کامپیوتر
- تحلیل‌گر سیستم
- کارشناس نصب زیرساخت شبکه
برای نصب و راه اندازی شبکه در تبریز توسط شرکت ریزکاران با شماره (6 خط) 04133362988 تماس بگیرید و یا درخواست خود را اینجا ثبت کنید.